Fasola (Phaseolus vulgaris)
Fasola należy do najmłodszych jarzyn w kuchni europejskiej. Wszystko zdaje się na to wskazywać, że Krzysztof Kolumb, odkrywając Amerykę — odkrył również fasolę. Słynny ogrodnik, Olivier de Serres, nadał tej roślinie, która w Meksyku nazywała się ayocotl, bardziej swojską nazwę: faziol. W Polsce uprawiano fasolę już w XVII w.
Fasolę spożywamy albo w postaci niedojrzałych strąków (zielonych lub żółtych), jako tzw. fasolkę szparagową, albo dojrzałe, świeżo wyłuskane lub suszone nasiona. Istnieje dziś bardzo wiele odmian fasoli, zarówno tej szparagowej, jak i spożywanej w postaci dojrzałych nasion.
Fasola szparagowa (zwana też fasolką) jest jarzyną bardzo zdrową, niskokaloryczną, bogatą w składniki mineralne oraz zawierającą witaminy B i C. Zielone odmiany zawierają również karoten (prowitaminę A). Jest też lekko strawna, ale tylko wówczas, gdy strąki są świeżo zerwane i jędrne. Strąki przywiędłe są nie tylko mało smaczne, ale również mogą wywołać dolegliwości przewodu pokarmowego. Nowe odmiany fasolki szparagowej, pozbawione włókien, cieszą się zasłużoną popularnością, oszczędzają bowiem gotującym wiele żmudnej pracy.
Fasola w ziarnach jest bardzo pożywna, bowiem 10 dkg dostarcza organizmowi 250-300 kcal. Ziarna zawierają roślinne białko (mogące częściowo uzupełnić białko zwierzęce), 54% cukrów oraz bogaty zestaw soli mineralnych, jak również godne uwagi ilości witamin grupy B. Niestety, są znacznie mniej strawne od fasoli szparagowej i mimo iż są bardzo smaczne – nie powinny wchodzić w skład pożywienia ludzi otyłych, cierpiących na schorzenia przewodu pokarmowego, obstrukcję, oraz tych, którzy prowadzą zdecydowanie siedzący tryb życia.
Szczególnym powodzeniem w kuchni polskiej cieszy się fasola zwana „jaśkiem”. Jej wielkie, białe ziarna są cenionym dodatkiem do barszczu czerwonego oraz stanowią podstawę wielu smacznych dań (np. fasolka po bretońsku).
Dorastająca, ruchliwa młodzież, sportowcy, turyści oraz pracujący fizycznie mogą włączyć (z zachowaniem umiaru) fasolę do swego kulinarnego repertuaru, bowiem zasługuje na to ze względu na swe wysokie walory smakowe i odżywcze.