Borówka
1) Borówka czernica (Vaccinium myrtillus) zwana powszechnie „czarną jagodą”. Od XII w. stosowana w medycynie ludowej jako skuteczny środek przeciw biegunkom. Właściwości lecznicze borówki (napar z suszonych jagód) w zwalczaniu nadmiernej fermentacji w przewodzie pokarmowym oraz jej działanie bakteriostatyczne (bakterie koli) potwierdziła i oficjalna współczesna medycyna.
Czarna jagoda jest owocem smacznym i bardzo zdrowym. W kuchni polskiej znalazła dość szerokie zastosowanie (pierogi z czarnymi jagodami, konfitura, soki surowe i gotowane itp.). Najsmaczniejsze i najzdrowsze są jednak czarne jagody surowe, ewentualnie z dodatkiem zimnego mleka lub śmietanki.
2) Borówka brusznica (Vaccinium vitis-idaea). Znana u nas jako borówka lub czerwona borówka. Nie nadaje się do spożycia w stanie surowym, natomiast jako dżem (z dodatkiem kwaskowatych jabłek lub gruszek) jest znakomitym dodatkiem do dziczyzny, kaczki i wszelkich pieczeni „na dziko”. Posiada, podobnie jak jej kuzynka czarna jagoda, niemal te same właściwości lecznicze. Nawet napar z liści borówki czerwonej jest skutecznym lekiem w schorzeniach reumatycznych i w gośćcu.
3) Borówka bagienna (Vaccinium uliginosum) jest najmniej popularna z borówek. Ma owoce większe od borówki czernicy, granatowe z zewnątrz, lecz wypełnione bezbarwnym miąższem i sokiem, o mało atrakcyjnym kwaskowatym smaku. Znana jest pod nazwą łochyni lub „pijanicy”. Po spożyciu większej ilości jagód mogą wystąpić objawy podobne do tych, jakie wywołuje alkohol. Nie jest jednak jagodą trującą. Znawcy przyrządzają z borówek bagiennych wino i dżem, zbierając jagody dopiero po pierwszym jesiennym przymrozku.
