Koktajl (ang. coctail)

Do ojcostwa względnie macierzyństwa tego tak dziś modnego napoju przyznają się Francja i Ameryka. Ich spór pozostanie zapewne nie rozstrzygnięty. Podobno już w XVIII wieku pito w Boredaux napój, zwany coquetel. Nazwa „coctail”, czyli „koguci ogon”, jest aluzją do mieniących się różnymi barwami składników. Istnieje też hipoteza, że koktajl stawiał właściciel koguta, który zwyciężył w popularnej  ongiś w Ameryce walce tych ptaków, w zamian za trofeum w postaci ogona pokonanego „zawodnika”.

Koktajl jest przeważnie „krótkim” (short drink) napojem alkoholowym; klasyczna miara = 50 cm³. Składa się z odpowiednio dobranych wódek, likierów, koniaku, rumu itp., niekiedy i win. Do aromatyzowania koktajli używa się skórki pomarańczowej i cytrynowej, gałki muszkatołowej, niekiedy nawet pieprzu. Obok alkoholowych istnieją również, zyskując coraz większą popularność, koktajle bezalkoholowe. Koktajle podaje się z reguły silnie ochłodzone. Jeśli koktajl spełnia rolę aperitifu przed posiłkiem, wypija się tylko jeden. Natomiast w czasie tzw. cocktail-party można wypić kilka, jednak upicie się uchodzi za wielki nietakt wobec gospodarzy. Koktajle przyrządza się w koktajlbarach oraz w małym prywatnym gronie, przy gościach. Wymaga to nie tylko pewnej zręczności, ale nawet i sztuki. Zasadnicze instrumentarium barmana (tzn. przyrządzającego koktajle) stanowią: shaker, mikser, posrebrzane sitko, łyżeczka barowa (na długim trzonku), wyciskacz do cytryn i pomarańcz, szklana miarka z podziałką, ostry nożyk ze stali nierdzewnej, lód (w kostkach i perełkach) i tarka do gałki muszkatołowej. Shaker jest dwuczęściowym naczyniem metalowym, przeważnie posrebrzanym, przypominającym z wyglądu termos, do którego wlewa się dokładnie odmierzone składniki oraz dodaje lód, a następnie, przez krótkie, lecz energiczne wstrząsanie, dokładnie się je łączy. Koktajle mieszane (w przeciwieństwie do wstrząsanych) miesza się łyżeczką barową w kieliszku lub w szklaneczce. Jeszcze lepiej wyręczy nas w tym mikser elektryczny. Kieliszek do koktajlu powinien mieć 65-80 cm3 pojemności. Zaleca się używania kieliszków na nóżce, by bezpośredni kontakt z dłonią nie ocieplił zbyt szybko napoju. Do bardziej pojemnych kompozycji używa się szklaneczek o pojemności około 200 cm3, zwanych tumblerami. Do większości koktajli, zwłaszcza serwowanych w tumblerach, podaje się „słomkę” (ze sztucznego tworzywa).