Banany (Musa sapientium)
Banany należą do najstarszych roślin uprawnych i w krajach, w których rosną, stanowią często podstawę pożywienia tubylczej ludności. Znane były w starożytnym Rzymie i Pliniusz chwalił (w r. 79 p.n.e.) ich wysokie wartości odżywcze. Niestety trudności transportowe (banany dojrzałe bardzo szybko się psują) sprawiły, iż dopiero na przełomie XIX i XX w. stały się w Europie owocem prawdziwie popularnym. Okazało się bowiem, że niedojrzałe banany znakomicie dochodzą w dojrzewalniach, a nowoczesne środki transportu stały się dostatecznie szybkie, jak na bananowe wymagania.
Nazwa pochodzi od arabskiego słowa „banan” = palec. Istnieje wiele odmian bananów (jadalne i pastewne). Jadalne należą do najzdrowszych i mających wyjątkowe wartości odżywcze owoców. Są lekko strawne i organizm nasz przyswaja sobie z łatwością wszystkie Cenne i obficie w nich zawarte składniki, wśród nich bogaty asortyment witamin i soli mineralnych, m. in. wapń, magnez i fosfor, zwany „solą filozofów”. Być może, że zawartość oraz działanie fosforu sprawiły, iż banany były ulubionym pożywieniem hinduskich filozofów. Nowsze badania przeprowadzone w National Heart Institute de Bethesda (USA) wykazały, iż banany zawierają m. in. serotoninę, wywierającą dobroczynny wpływ na system nerwowy.
Banany należy przede wszystkim podawać dzieciom. Są również znakomitym środkiem odżywczym dla rekonwalescentów, ludzi anemicznych, kobiet w ciąży i karmiących oraz dla ludzi w podeszłym wieku, cierpiących na zaburzenia przewodu pokarmowego. Jedynie chorzy na cukrzycę oraz otyli winni się wstrzymać od delektowania się bananami, ponieważ 10 dkg miąższu owocowego dojrzałego banana dostarcza organizmowi około 100 kalorii oraz zawiera około 25% cukrów.
Jedyną istotną wadą bananów, jeśli idzie o ludzi cieszących się dobrym zdrowiem, jest ich — na razie — wysoka cena.
Największe plantacje bananów jadalnych znajdują się dziś w południowej i środkowej Ameryce, na Antylach, w Afryce Zachodniej i na Archipelagu Malajskim.
